przytrzymać

przytrzymać
глаг.
• вести
• вместить
• держать
• придержать
• сдерживать
• содержать
• удержать
• удерживать
* * *
przytrzyma|ć
\przytrzymaćny сов. 1. придержать;
2. задержать, арестовать
+

2. zatrzymać

* * *
przytrzymany сов.
1) придержа́ть
2) задержа́ть, арестова́ть
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "przytrzymać" в других словарях:

  • przytrzymać — dk I, przytrzymaćam, przytrzymaćasz, przytrzymaćają, przytrzymaćaj, przytrzymaćał, przytrzymaćany przytrzymywać ndk VIIIa, przytrzymaćmuję, przytrzymaćmujesz, przytrzymaćmuj, przytrzymaćywał, przytrzymaćywany 1. «trzymając nie dać ruszyć, odejść …   Słownik języka polskiego

  • przytrzymywać się – przytrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łapać się czegoś, by nie upaść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Idąc, przytrzymywał się ścian. Przytrzymać się gałęzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przytrzymywać — → przytrzymać …   Słownik języka polskiego

  • przytrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przytrzymywaćmuję, przytrzymywaćmuje, przytrzymywaćany {{/stl 8}}– przytrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przytrzymywaćam, przytrzymywaća, przytrzymywaćają, przytrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… …   Słownik języka polskiego

  • potrzymać — dk I, potrzymaćam, potrzymaćasz, potrzymaćają, potrzymaćaj, potrzymaćał, potrzymaćany 1. «wziąć coś (kogoś) na chwilę, na pewien czas do ręki, do ust (do dzioba, do pyska); przytrzymać» Potrzymać czapkę w ręku. Potrzymać dziecko na ręku.… …   Słownik języka polskiego

  • schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… …   Słownik języka polskiego

  • utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …   Słownik języka polskiego

  • wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… …   Słownik języka polskiego

  • zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle …   Słownik języka polskiego

  • zastopować — dk IV, zastopowaćpuję, zastopowaćpujesz, zastopowaćpuj, zastopowaćował, zastopowaćowany pot. «zatrzymać, przytrzymać, zahamować» Zastopować maszynę. Zawodnik zastopował lecącą piłkę. przen. Zastopować czyjeś zapędy, zakusy …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»